Lig’de son dört maçını kazanan Trabzonspor, son haftalarda yakaladığı çıkışı devam ettirebilmek amacıyla gittiği Malatya deplasmanında, bırakın top oynamayı, yürümekte bile zorlanacağınız bir sahada, rakibini 2-0 yenerek, üst üste 3. deplasman galibiyeti, toplamda ise 5. galibiyetini alıp, puanını 42’ye yükselterek, aynı zamanda lider ile arasındaki puan farkını da 6’ya indirmiş oldu. Maçın ilk yarısında, Nwakaeme’nin attığı ve ofsayt nedeni le iptal edilen golün haricinde, her iki kalede de önemli bir pozisyon olmadı diyebiliriz. Golsüz biten ilk yarının ardından, ikinci yarıda daha atak bir oyun ortaya koyan Malatyaspor, Trabzonspor defansının yerinde müdahaleleri ile pozisyon bulamazken, Trabzonspor, yakaladığı ender pozisyonların birinde, Bakasetas’ın 50. dakikada attığı mükemmel gol ile 1-0 öne geçti. Bu gol sonrası ataklarını daha da sıklaştıran ve Trabzonspor kalesinde ısrarla beraberlik golü arayan Malatyaspor’a karşı, maçın son bölümlerinde, rakibe önde basmak için Flavio’yu ve defansın önüne de Hosseini’yi alan Abdullah Avcı, bu yerinde hamlesiyle rakibe pozisyon vermezken, oyun boyunca ortada görünmeyen Nwakaeme, maçın son uzatma dakikasında, rakip aut çizgisine inip, Malatyaspor’lu Chebake’in adeta içinden geçip, çapraz pozisyonda yaptığı mükemmel bir vuruşla topu ağlara göndererek, maçın sonucunu 2-0 olarak ilan etmiş oldu.
Maç öncesi, sahasının zemini ile ilgili yapılan haberlere ve itirazlara karşı, yayınladığı fotoğraflarla sahanın düzeldiğini ve maça hazır olduğunu ilan eden Malatyaspor, böyle bir sahada oynamakta ısrar ederek, belki de bilmeden, mağlubiyetinin taşlarını döşemiş oldu. 1980 öncesi futbol sahalarını andıran zeminde, bırakın sporcu sağlığını, maçın hakemlerinin de sağlığı tehlikedeydi. Şükürler olsun ki, biz bu kötü zeminden 2 gol ile 3 puan alarak ve sakat vermeden Trabzon’a dönüyoruz ama lütfen, bundan sonra sahanızda misafir edeceğiniz takımların ve kendi sporcularınızın sağlığını düşünüyorsanız, böyle bir sahada maç oynanmasına izin vermeyin. Yazıktır…
Maça saatler kala, renklerine aşık olduğum, adaletsizliklere karşı isyanında benliğimi bulduğum canım kulübümden, kargo ile tarafıma gelen bir belge, zaten bugün yaşanacak galibiyetin müjdecisi gibiydi. Kongre üyesi olarak 25 yılımı doldurduğum ve üyesi olmaktan her zaman şeref, onur ve gurur duyduğum Trabzonspor, gönderdiği belge ile Divan Kurulu Üyeliğine hak kazandığımı bildiriyordu. Türkiye’nin en büyük, mazisi şerefli ve müzesi hak edilmiş kupalarla dolu, milyonların sevgilisi bir kulübün Divan Kurulu Üyesi olmak, inanın tarif edilemeyecek derecede, büyük bir mutluluk…
